Sunday, November 3, 2019

గోదారి

దక్షిణ గంగవై నాశికన పుట్టి
పరవళ్ళు తొక్కుతూ తెలుగింట మెట్టేవు
మా తెలుగు నేలపై సిరులు పండించ
పరుగులే పెడుతు పారుతున్నావమ్మ తల్లి గోదారి
రాజమహేంద్రాన ఖండితమయి
కోనసీమందు కడకు సంద్రాన కలిసేవు
పుష్కరకాలమందు కాకిమునకనే నీవు
మా పాపాలు తొలిచేవు, కాచి రక్షించేవు అమ్మ గోదారి
నానాటి ఉదయాన బంగారు వన్నెతో
మిలమిలా మెరిసేటి నీ ప్రభని చూడ
చాలునా కందోయి కావాలి వేయ్‌కళ్ళు
వేదభాసిత నీవు వేల్పు గోదారి
మిట్టమధ్యాన మందగమనాన నీవు
హంసనడకలు నేర్చి హొయలుపోయేవు
ముగ్ధ పరువాలతో మిరిమిట్లుగొల్పేవు
ప్రాచ్యవాంగ్మయకీర్తిత ప్రౌఢగోదారి
సాయంతకాలాన శాంతమొందేవు నీవు
విశ్రాంతినందించు నీ ఒడి చేరంగా
తండోపతండాలై తరలి వస్తారు ప్రజలు
సంధ్యదేవతవు నీవు శరణు గోదారి
వెన్నెల్లో నీ శోభనేమని వర్ణింతు
వెండితొడుగులతో విలసిల్లుతావు
చందమామను సైతం స్తంభింపజేసేటి
వన్నెలాడివి నీవె దొరసాని గోదారి

(08/07/2015)

(కందోయి - pair of eyes)

1 comment:

  1. కవిత బాగుందండి 👌. కవితలు వ్రాయడానికి ప్రేరేపించడంలో గోదావరి నదికి సాటి యేముంది.

    ReplyDelete