2015 నాటి హేమంతవర్ణన

ముంగురులు సరిచేసుకుని ముఖసోయగాన్ని చూబెడుతున్న అమ్మాయిలా
వర్షం పడ్డాక మబ్బులు తెరిపినిచ్చిన ఆకాశం నయనమనోహరంగా ఉంది...
మేఘాల నడుమ భానుడు ఎర్రటి నుదుటిబొట్టులాగ మెరిసిపోతున్నాడు...
మత్తకోకిల ఆలపించే కుహుకుహురాగాలతో చెట్లన్ని మారుమ్రోగుతున్నాయి...
చిటారుకొమ్మన చిలకకొట్టిన జాంపండు కడకు ఎవరి సొంతమవుతుందో మరి...
ఎన్నాళ్ళనుంచో పూత పూయని చెట్టు నేడు మొగ్గతొడిగి మురిసిపోయింది...
తేనెకై ఎదురుచూసి క్రుంగిపోయిన తుమ్మెద ఝూంకారనాదాన్ని అందుకుంది...
నా మదిలో ప్రశాంతకౌముది గుంభనంగా వ్యాపించి నెమ్మదినిడు ఈ వేళ,
హృదయవనంలో పూచిన మేలిమిపూలని కోసి పుష్పగుచ్ఛంగా మలిచాను...
విరహం లేనిదే విహారం ఆహ్లాదమా? విలాపం లేనిదే విలాసం మురిపెమా?
కడుబాధని దిగమింగినప్పుడే కదా ఆనందామృతపానం బహురసవత్తరం...
ముళ్ళని చూసి భయపడితే గులాబిపువ్వు సువాసనని ఆస్వాదించగలమా?

- 04/10/2015