ఓ రామా!
నీవే నాలో నిక్షిప్తమైయున్న అజ్ఞనాంధకారమును తొలగించేటి సదాభాస నిర్విరామ ప్రతాపము గల ప్రచండోజ్వలసూర్యుడవు.
నీవే నా యొక్క సర్వ పాప కర్మలను భస్మీపటలం చేసి, నాకు జన్మరాహిత్యమును చేకూర్చగల అఖండమద్వితీయ ప్రజ్వల అగ్నివి.
నీవే శాశ్వతమత్యద్భుతమనంతమపూర్వమప్రమేయమగు సచ్చిదానందమయ జ్యోత్స్నను నాకు ప్రసరింపగల శరద్కాల చంద్రుడివి.
నీవే నాకు దిక్కు. నీవు తప్ప నాకు ఎవరు ఉన్నారు తండ్రీ ? నీవు తప్ప నా నిజసంక్షేమము (మోక్షము) గూర్చి సదా ఎవరు ఆలోచిస్తారు ? నీవు మాత్రమే స్వల్ప ప్రయాస చేత నన్ను తరింప దయార్థ హృదయము గల వాడవు! నన్ను రక్షింపగల సామర్థ్యము ఉన్నవాడవు నీవు ఒక్కడవే. ఆన్యథా శరణం నాస్తి త్వమేవ శరణం మమ.
(2004)
నేపథ్యము: "అసతోమా సద్గమయ తమసోమా జ్యోతిర్గమయ మృత్యోర్మా అమృతంగమయ" అనే ఉపనిషద్వాక్కులకు మరియు రామ (ర+అ+మ) అనే శబ్దమునకు 'ర' అనేది రవిబీజమని, 'అ' అనేది అగ్నిబీజమని, 'మ' అనేది చంద్రబీజమని ఊహించించి రాసిన కవిత ఇది.
నీవే నా యొక్క సర్వ పాప కర్మలను భస్మీపటలం చేసి, నాకు జన్మరాహిత్యమును చేకూర్చగల అఖండమద్వితీయ ప్రజ్వల అగ్నివి.
(2004)
No comments:
Post a Comment