Friday, January 30, 2015

బాల్య పునఃస్మరణ

బాల్యమనేది
ఎన్నటికి చెరిగిపోని కల
చెరపలేని స్వానుభూతి
మరింక తిరిగిరాని కాలం
మరలచేయలేని మజిలి

బాల్యమంటే
ఎన్నెన్నో తిపిగుర్తులు
మరెన్నో చేదు అనుభవాలు

బడిలో శ్రీశ్రీ శైశవగీతి విని మది ఉరకలెత్తి పరవశించి అటుపిమ్మట
నా బాల్యం ముగిసిపొయిందని వెక్కివెక్కి ఏడ్చినప్పుడు
"జీవితమంటే అంతేనోయ్" అని తెలుగుమాష్టారి ఓదార్పు

చాలామంది
బాల్యాన్ని అభినందిస్తారు
కౌమారాన్ని ఆహ్వానిస్తారు
యౌవ్వనాన్ని ఆరాధిస్తారు
వార్ధక్యాన్ని ఆక్రోశిస్తారు

నాకైతే యవ్వనకౌమరాల కన్నా బాల్యమే తెగనచ్చింది
బాల్యాన అమాయకత్వమొక వరం
ఆపరాధమంటే ఎంటో తెలీదు కనుక

గోలోకవృందావనంలో నివసించే అర్హతే నాకు ఆ దేవదేవుడు కల్పిస్తే
ఎల్లప్పటికి నను బాలకునిగానే ఉంచమని మనసారా వేడుకుంటాను

నాకు స్త్రీ సాంగత్యవిలాసమొద్దు, స్వియసముపార్జిత ఆర్థికస్వాలంబనమొద్దు
ప్రేమని కలగలిపి గోరుముద్దలు అమ్మపెడుతుంటే కలిగే అవాంగ్మయగోచరానందం చాలును
అమ్మవొడిలో జోలపాటకి ఆదమరచి హాయిగ నిదురోయినప్పుడు కలిగె చిత్తస్వాంతన చాలును
నాన్న చెప్పె పౌరాణిక జానపదేతిహాస కథలు అత్యుత్సాహంతో వింటే కలిగే ఉత్ప్రేక్ష చాలును
చెల్లాయితో ఆటలాడుతు నవ్విస్తు కవ్విస్తు మురిపిస్తు మరిపిస్తు చేసే చిలిపిచేష్టలు చాలును
మరలా మరొక్క దినము బాల్యాన్ని తిరిగి పొందగలనంటే వందేళ్ళ వృద్ధాప్యానికి నేను సిద్ధమే

- 17/12/2014

No comments:

Post a Comment